Browsing All Posts filed under »καπιταλισμός.«

Ένα παλιό παιχνίδι.

26 Ιανουαρίου, 2012

0

Δημοκρατία εκ του κρατούντος δήμου, του σοφού στο άθροισμα του. Μάλιστα. Ο δήμος που αποφασίζει για τις τύχες του. Τί κατάκτηση κι αυτή, να αποτινάξεις το μονάρχη τον βάναυσο και την αυλή του. Σωθήκαμε. Δεν υπολογίσαμε, όμως, πως στη πολιτική τίποτα δεν χάνεται, σαν την ενέργεια στη φύση. Απλώς οι θεσμοί και οι δυνάμεις μετασχηματίζονται.  Βέβαια, οι […]

Για τις εξουσίες που αποδεχτήκαμε.

8 Ιανουαρίου, 2012

0

Γίνεται λόγος για ανισότητες στην κοινωνία, για προβλήματα μεταξύ των μελών της, επειδή κάποιοι προσπαθούν να επιβληθούν με πλάγια μέσα επί των υπολοίπων, χρησιμοποιώντας έναν φιλελεύθερο σύστημα (έτσι ακριβώς), που τους το επιτρέπει. Η απόλυτη ελευθερία του Κεφαλαίου, σε συνδυασμό κιόλας με την μειωμένη ελευθερία του ατόμου χωρίς κεφάλαιο, μας επιστρέφουν στα  αριστοκρατικά πολιτεύματα της […]

Σεβασμός στους κολασμένους.

5 Ιανουαρίου, 2012

2

Ανθρώπους που θα βιώναν οικειοθελώς την κόλαση δεν γνωρίζω. Φαίνεται , όμως, ότι οι άνθρωποι είναι πολύ θετικοί στο να επιβάλλουν την κόλαση σε άλλους. Τα τελευταία χρόνια οι κολασμένοι ήταν διάφοροι. Ήταν οι μετανάστες, με τα πογκρόμ «αγανακτισμένων κατοίκων», ήταν οι φοιτητές, ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι και τώρα και οι ιδιωτικοί. Και αφού μπήκαμε όλοι στο καζάνι, γιατί πολύ […]

Η "δημοκρατία" – παρερμηνεία.

4 Ιανουαρίου, 2012

0

Υπεράνω όλων… Συχνά παίρνουμε ως δεδομένα θεσμούς και όρους, οι οποίοι όμως δεν αντέχουν την παραμικρή κριτική, όταν τους παρατηρήσουμε από κοντά. Ένα από τα λάθη που συμβαίνουν, απόρροια του αμερικανοποιημένου τρόπου σκέψης στην πολιτική, είναι η θεοποίηση της «δημοκρατίας» και η τάση για δήθεν εκδημοκρατισμό του κάθε τί.Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι η κυριαρχία μια πεποίθησης, […]

Τρεις εξουσίες, μια αστική δημοκρατία.

3 Ιανουαρίου, 2012

0

Μέσα σε όλο τον ορυμαγδό της κρίσης θα περίμενε κανείς λίγο τακτ. Μια, αν μη τι άλλο προσοχή, να μην εκτίθενται παταγωδώς και ξυπνήσουν όσοι κοιμούνται ακόμη. Γιατί , πραγματικά, η μόνο εξυγίανση που βλέπουμε είναι σε βάρος εργαζόμενων και ανέργων. Τέλος πάντων, εις βάρος όσων δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν ισχυρά στη σκακιέρα της εξουσίας. Κατ’ άλλα οι υπόλοιποι φαίνονται γελοία […]

Όχι ελεημοσύνη. Αλληλεγγύη.

23 Δεκεμβρίου, 2011

2

Στο δυτικό κόσμο η γιορτή των Χριστουγέννων έχει ταυτιστεί με δώρα, αγορές κ.λπ · όλ’ αυτά , βέβαια, μέχρι ο ίδιος ο δυτικός πολιτισμός να τραβήξει κάτω από τα πόδια των υπηκόων του το χαλί και να τους αφαιρέσει τη δυνατότητα να κάνουν ό,τι τους είχε πείσει, πως σημαίνει «γιορτή». Κάποιοι ξεπερνώντας το σκόπελο του καταναλωτισμού προτείνουν […]

Μια κουβέντα για την κρίση.

16 Δεκεμβρίου, 2011

12

Στο PassPort, στον Πειραιά, έγινε μια συζήτηση σχετικά με την κρίση, τα αίτια και τους τρόπους  εξόδου από αυτή, κυρίως στη βάση του ντοκιμαντέρ Debtocracy. Καλεσμένοι του Πέτρου Τατσόπουλου ήταν οι εξής : Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Γιάννης Βαρουφάκης, Άρης Χατζηστεφάνου και Λεωνίδας Βατικιώτης. Ο Ανδριανόπουλος προσπάθησε να μονοπωλήσει τη συζήτηση. Αφού αυτοπροσδιορίστηκε ως δεξιός και φιλελεύθερος, […]

Πόσο μοιάζουμε…

12 Δεκεμβρίου, 2011

0

Όταν χαίρεσαι κάνουμε τα ίδια πράγματα. Το ίδιο και όταν λυπάσαι, όταν είσαι θυμωμένος, όταν κάνεις έρωτα, όταν  αγανακτείς, όταν πεινάς κι όταν διψάς, όταν παραλογίζεσαι, όταν αγωνιάς, όταν είσαι σκληρός, όταν είσαι άδικος και δίκαιος. Ο τρόπος που σκέφτεσαι και αντιδράς, τα συναισθήματα που σε διακατέχουν, οι απόψεις σου· σε όλα μοιάζουμε τόσο. Στη […]

Ας συμφωνήσουμε κάπου.

24 Οκτωβρίου, 2011

0

Στην πραγματικότητα η μεγάλη πρόκληση για την κοινωνία δεν είναι τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα. Δεν ήταν ούτε το μνημόνιο, ούτε ο μεσοπρόθεσμος νόμος. Δεν είναι ούτε οι επίτροποι που θα εγκατασταθούν στα υπουργεία της χώρας και θα αναλάβουν τη διοίκηση. Λες και πριν  ήμασταν βέβαιοι ότι η διακυβέρνηση ασκείται από τους εκλεγμένους. Ούτε ο εμπαιγμός […]

Φάουστ.

11 Αυγούστου, 2011

1

Σε έναν κόσμο που ό,τι καταναλώσεις είσαι και η αξία του ανθρώπου μετριέται με την αγοραστική του δύναμη, ο σημερινός κάτοικος της Ελλάδας βρίσκεται σε μια πολύ δυσάρεστη θέση: έχει απολέσει περίπου 10% της αγοραστικής του δύναμης, φτάνοντας σε προ δεκαετίας επίπεδα. Αυτός είναι ένας ακόμα δείκτης, που μαζί με άλλους , δείχνουν μια κατακόρυφη […]